3029
Wilk w sieci c.d.

Bajka o czerwonym kapturku jest powszechnie znana. Niemal każde dziecko potrafi ją opowiedzieć. Niestety wilk nie czai się tylko w lesie.
Zmiana tożsamości – w Internecie każdy może być kim zechce. Podkolorowanie swojej tożsamości jest powszechne, niestety na małym dodaniu koloru się nie kończy. Dzieci szukają akceptacji nie tylko w realnym środowisku. Zaczyna się od prostej zmiany daty urodzenia na taką, którą zaakceptuje portal społecznościowy. Później wiek rośnie, zazwyczaj do magicznego 16 lat. Ten wiek wydaje im się wystarczająco dorosły. Wszystkie ich działania wskazują na faktyczne posiadanie tylu lat. Dodają wystylizowane zdjęcia, linki do blogów dotyczących ich wirtualnych zainteresowań, zapraszają do grupy znajomych, ludzi z podobnymi upodobaniami. W sieci są postrzegani jako szesnastolatkowie! Szukają tutaj miłości, przyjaźni, szacunku i uznania. Poznają nowych ludzi, często dużo starszych od siebie. Z szarej, spokojnej dziewczynki przekształcają się w młodą seksbombę, z dobrze uczącego chłopca w mistrza podrywu i hejtera. Prowadzą dwa życia, z początku oddzielne, z czasem nakładające się na siebie. Zmiana tożsamości może byś stała lub czasowa.
Czasowa zazwyczaj jest krótkimi epizodami traktowanymi przez dzieci jako zabawa. Zmieniają wówczas siebie „z zewnątrz”, zmieniają płeć, wiek, wygląd a nawet orientacje seksualną. Tak przygotowana postać otrzymuje zachęcający nick i podbija czaty internetowe. Dzieci poznają tam kompletnie obcych ludzi, często wybór samego czatu jest już niepokojący (np. 30+). Dzieci postrzegają to jednak jako świetną zabawę. Aby przybliżyć temat zmiany tożsamości i jej skutków w sieci warto obejrzeć program „Catfish”. Przedstawia on historie osób, które padły ofiarami sztucznej tożsamości.
Agresja i nieodpowiedni język – W sieci nie ma granic. Ludzie pod przykrywką anonimowości nie zważają na swoje słowa. Pod każdym artykułem znajdzie się przynajmniej jedna osoba, która zechce wyrazić swoje niezadowolenie w bardzo kwiecisty sposób. Rozmowy na forach internetowych, dyskusje pod publikacjami, treści niektórych blogów pełne są wulgaryzmów i ataków słownych. Wasze dziecko nie tylko codziennie natyka się na takie wpisy, ale także może być ich uczestnikiem. Początkowo jako ofiara, z czasem jako agresor. Co więcej w takim zachowaniu nie będzie widziało niczego nieodpowiedniego „bo to jest normalne w Internecie”.

▪ ▪ ▪
2520
06.10.2015
Dziecko jest chodzącym cudem, jedynym, wyjątkowym i niezastąpionym – pisał Phil Bosmans.. Ale czy każdy z nas pragnie tego cudu? Czy nie okazuje się, iż dziecko może być jednak zastąpione?...

▪ ▪ ▪
2458
01.03.2016
Troska rodziców o dobre wykształcenie dziecka jest w pełni zrozumiała, ponieważ stanowi ona przepustkę do lepszej pracy i barwniejszego życia. Podstawą nowoczesnej edukacji są języki obce i,...

▪ ▪ ▪
2268
20.01.2017
Polacy znajdują się w światowej czołówce narodów zażywających najwięcej leków przeciwbólowych. Szacuje się, że blisko 20% populacji jest od nich uzależniona. Dostępne bez recepty preparaty...

▪ ▪ ▪
3575
06.02.2015
Bulimia jako drugie, obok anoreksji, bardzo poważne zaburzenie odżywania, może dotyczyć także dzieci i nastolatków. Tutaj podłożem jest również lęk przed przybieraniem na wadze, ale ku temu...

▪ ▪ ▪
2855
16.02.2015
Nie warto rezygnować ze spacerów, nawet w chłodniejsze dni. Ale co robić, by wyjście z domu nie zakończyło się przeziębieniem? Odpowiednio przygotować bobasa na kontakt z chłodem. Co to oznacza...

▪ ▪ ▪
2548
10.12.2015
Niepowtarzalny, korzenny smak, któremu nie oprze się żaden łasuch – to znak rozpoznawczy piernika. A gdyby tak aromatyczność tego ciasta połączyć ze lekkim i wygodnym chrupaniem ...