3918

Siadanie, raczkowanie, chodzenie – co musisz wiedzieć o tych etapach?

Siadanie, raczkowanie, a w końcu chodzenie - to bardzo ważne etapy w rozwoju Twojego dziecka, następujące kolejno po sobie. Często bywają nazywane kamieniami milowymi, ponieważ ich wystąpienie wiąże się z istotnymi zmianami, a od ich opanowania zależy dalszy prawidłowy rozwój każdego malucha.

Każdy z nich występuje w innym okresie życia dziecka i każdy wygląda nieco inaczej. Poznaj ich szczegóły i dowiedz się, jakie przeszkody w ich osiąganiu powinny wzbudzić niepokój.

Samodzielne siedzenie

Umiejętność samodzielnego siedzenia wcale nie jest prostą sprawą i wymaga od dziecka mnóstwa wysiłku. Opanowanie tej umiejętności związane jest z koordynacją wielu mięśni i utrzymywaniem równowagi, co sprawia dzieciom duże trudności. Osiągnięcie tego etapu rozwoju udaje się dzieciom w różnym czasie. Niektóre z nich świetnie radzą sobie z siedzeniem bez podparcia już w okolicy siódmego miesiąca życia, a inne na opanowanie tej sztuki zdobywają się w późniejszym czasie. Dlatego zazwyczaj za optymalny czas na naukę samodzielnego siedzenia przyjmuje się okres pomiędzy siódmym a ósmym miesiącem życia, choć zdarza się, że dzieci kończące nawet dziesiąty miesiąc życia, mają z tym jeszcze problemy.

Taka sytuacja wymaga konsultacji w lekarzem po to, aby pomógł nam ustalić, co może przeszkadzać i utrudniać dziecku zdobywanie tej umiejętności. Na pewno nie możesz wspomagać dziecka, sadzając je na kolanach lub podpierając poduszkami w łóżeczku. Ważne, aby nie przyspieszać samodzielnej nauki siedzenia, kiedy dziecko nie jest jeszcze na to przygotowane, ponieważ kiedy kręgosłup malucha nie jest w stanie podołać wysiłkowi, jakim jest utrzymanie równowagi w pozycji siedzącej, powoduje rozwinięcie się u dziecka wad postawy. Pozwól dziecku na rozwój w tempie dla niego najlepszym.

Droga do pierwszego kroku, czyli raczkowanie

Nauka samodzielnego siedzenia ułatwia dziecku zmianę pozycji, w której się znajduje. Dzięki niej maluch lepiej radzi sobie z utrzymywaniem równowagi. Kiedy uda mu się ukończyć ten etap, zachęcony swoimi sukcesami, może bezpiecznie wkroczyć w kolejny, jakim jest jeden z najbardziej przełomowych momentów w całym rozwoju, czyli raczkowanie przygotowujące go do nauki chodzenia. Zazwyczaj maluchy opanowują te umiejętność pomiędzy ósmym a dziesiątym miesiącem życia, choć oczywiście jak w przypadku każdego etapu rozwoju, także w raczkowaniu mogą pojawić się drobne rozbieżności czasowe. Niektóre z dzieci raczkują już w okolicy szóstego miesiąca życia, a inne dopiero po ukończeniu dwunastego.

Jeżeli Twoje dziecko nie raczkuje, niekoniecznie musi to stanowić przedmiot Twoich zmartwień. Część maluchów zamiast tego zaczyna pełzać, a później od razu chodzić. Natomiast, jeżeli Twoje dziecko podejmuje próby raczkowania, ale robi to bardzo rzadko, możesz zachęcać go do tego układając w jego pobliżu ulubione zabawki, które będą przyciągać jego uwagę i w ten sposób skłaniać do raczkowania. Przez cały czas obserwuj swoje dziecko. Jeśli zauważysz, że podczas raczkowania jakaś część ciała malucha jest stale napięta, powinnaś skonsultować swoje spostrzeżenia z lekarzem, który może zalecić odpowiednie ćwiczenia wspierające poruszanie się dziecka.

Najważniejszy pierwszy krok

Chodzenie to umiejętność, która w życiu dziecka zmienia bardzo wiele i stwarza mu szansę na zdobywanie coraz większej samodzielności. Również na tym etapie rozwoju u maluchów pojawiają się rozbieżności czasowe. Niektóre dzieci pierwsze, niepewne kroczki wokół mebli mogą stawiać już w okolicy dziesiątego miesiąca życia, a niektóre dopiero po ukończeniu pierwszego roku życia. Pierwsze samodzielne próby chodzenia najczęściej kończą się niepowodzeniem, ale z każdym kolejnym dniem będą pojawiać się coraz częściej. Zacznie też przybywać kroczków. Z czasem dziecko coraz odważniej zacznie puszczać przedmioty po to, by próbować przejść kilka kroków zupełnie samodzielnie.

Nawet, jeśli w tej trudnej sztuce pojawią się niepowodzenia, czasem bolesne, nie ograniczaj malucha w tym zakresie. Pozwól podejmować mu ten wysiłek, ewentualnie asekurując go na przykład poprzez podtrzymywanie za łokcie lub kupując zabawkę, którą będzie mógł popychać przed sobą (tzw. pchacz). Pamiętaj, że na tym etapie nauki, chodzenie na boso jest dla Twojego maluszka najlepszą opcją. Obserwuj, jak Twoje dziecko ustawia stopy podczas chodzenia. Przez pierwszy okres maluch może chodzić na paluszkach lub stawiać stopy do środka – są to naturalne etap nauki chodzenia. Jeśli jednak utrzymują się przez kilka miesięcy, powinnaś skonsultować się lekarzem w celu wykrycia powodów tych nieprawidłowości.

Artykuł powstał we współpracy z serwisem Enfamil.pl

enfamil.pl/pl

Dziecko jąkające się

▪ ▪ ▪

2899

06.11.2015

Jąkanie się jest nie tylko zaburzeniem logopedycznym, ale ma też silne znamiona emocjonalne. Jąkanie wpływa na całą jakość życia, przede wszystkim na kontakty z najbliższym otoczeniem. Trzeba...

Nadwaga u dzieci – problem podlaskich miasteczek i wsi

▪ ▪ ▪

2922

11.03.2016

W powszechnym przekonaniu nadwaga lub otyłość dotyczą przede wszystkim dorosłych. Najnowsze badania pokazują jednak, że z problemem tym boryka się w Polsce coraz więcej dzieci. W województwie...

Komunia święta czy mały ślub

▪ ▪ ▪

8270

26.11.2014

Kiedyś było inaczej… Pierwsza Komunia miała odświętny, ale jednocześnie bardzo religijny klimat. Mamy szykowały mnóstwo jedzenia, goście zjeżdżali się do domu, a prezenty były wymarzone,...

Uwaga! Straaasznie smaczne przepisy na Halloween

▪ ▪ ▪

4542

22.10.2018

Kto powiedział, że Halloween to wydarzenie zarezerwowane tylko dla dzieci. Każdy dorosły uwielbia przebieranki i przygotowania do tej magicznej nocy. Marzy Ci się przyjęcie rodem z amerykańskich...

Mamy bal, czyli baby - shower vs pępkowe

▪ ▪ ▪

3927

12.02.2015

Mamy to! Polskie mamy wreszcie mają swój bal. Zwyczaj, który od lat króluje na Zachodzie, wreszcie na dobre zadomowił się w Polsce. A baby - shower, bo o nim mowa, stał się rzeczywistą odpowiedzią...

Dziecięca rehabilitacja

▪ ▪ ▪

2716

27.08.2015

Osiągnięcia, przypisywane określonym grupom wiekowym dzieci, są tylko ogólnymi wytycznymi. Gdyby każde dziecko spełniało określone normy, oznaczałoby, że rozwija się książkowo. Jednak nie...