1049

Jak budować świadome ojcostwo?

Młodzi rodzice coraz częściej odchodzą od modelów rodziny, które były im znane z ich własnych domów. Zazwyczaj wolą oni zmierzać w kierunku bardziej partnerskiego rozkładu zadań. Zwłaszcza rola ojca w ostatnich latach ulega metamorfozom - młodzi ojcowie coraz częściej pragną budować świadomą, zaangażowaną postawę rodzicielską.

Pomoc jest dostępna

Rola rodzica to nie lada wyzwanie, które potrafi wiązać się z wieloma kryzysami. Jeśli czujesz się przytłoczony lub przytłoczona swoją sytuacją życiową lub rodzinną, możesz skorzystać z pomocy psychologa lub psychoterapeuty – znajdziesz ich na przykład w zespole Ośrodka Psychoterapii i Pomocy Psychologicznej Pomarańczowe Ja w Poznaniu.

Jakie wzory ojca mamy z przeszłości?

Każdy wynosi ze swojego dzieciństwa i wcześniejszych doświadczeń jakąś wizję tego, na czym polega bycie ojcem. Figur ojcowskich możemy mieć w życiu wiele - w pierwszej kolejności wzrok pada zapewne na biologicznego ojca lub głównego opiekuna, z którym się wychowywaliśmy, jeśli ktoś taki towarzyszył nam na co dzień w naszym dzieciństwie. Ale w kształtowaniu ojcowskich wzorców biorą też udział inne osoby – inny ważni dorośli, na których mogliśmy w jakikolwiek sposób oprzeć się w dzieciństwie. Może to być bliski wujek, przyjaciel rodziny, nauczyciel czy trener - każdy, z kim byliśmy w stanie stworzyć ważną i silną relację na pierwszych etapach życia.

Wchodzimy więc w dorosłość i w nowe rodziny z zestawem dobrodziejstw i ograniczeń przeszłych doświadczeń. Mamy jakieś wspomnienia i nawyki wynikające z tych wcześniejszych doświadczeń, jakąś wiedzę i automatyzmy na temat tego, jak mogą wyglądać relacje rodzinne – w tym relacje ojca z matką i z jego potomstwem. Później, gdy sami stajemy się rodzicami mamy tendencje do odtwarzania tych doświadczeń - to naturalne: czerpiemy z lekcji, które wcześniej dało nam życie.

Jakie są te lekcje? Jaki mamy obraz ojca z poprzednich pokoleń?

Oczywiście nie zawsze, jednak bardzo często “ojciec” poprzednich pokoleń to w zapisach naszych doświadczeń postać odległa i niedostępna, emocjonalnie niedostępna. Rolą mężczyzny dawniej najczęściej było zapewnienie rodzinie bytu materialnego – rzadziej angażował się on w czynności opiekuńcze względem dziecka lub w budowanie empatycznej, emocjonalnej relacji z potomstwem (choć zapewne są także odstępstwa od tej reguły, mówimy tu raczej o pewnym trendzie, a nie o zjawisku, które miałoby dotyczyć wszystkich).

Dziś w kolei rozkład ról i zadań rodzicielskich między obojgiem rodziców zmierzają bardziej w kierunku symetrii. Wraz ze zmianami kulturowymi wykształciła się idea bardziej partnerskiego modelu budowania pary i rodziny, w którym często każdy z partnerów jest aktywny zawodowo i każdy w podobnym stopniu angażuje się w zadania rodzicielskie. Powoduje to, że ojcowie coraz częściej i coraz chętniej angażują się w budowanie świadomej i uważnej postawy rodzicielskiej. Są obecni nie tylko fizycznie, ale też emocjonalnie w kontakcie z żoną czy partnerką na etapie ciąży i porodu a później - w relacji z dzieckiem, angażując się także w czynności pielęgnacyjne, takie jak kąpanie, przewijanie czy tulenie do snu.

Ojciec - ważna i cenna postać

Mitem jest funkcjonująca w niektórych kręgach myśl, że to kobiety jako jedyne są przygotowane do opiekowania się dzieckiem na pierwszych etapach życia (lub w delikatniejszej wersji - że pełnienie tych ról przychodzi im łatwiej, niż mężczyznom). Oczywiście wszyscy różnimy się między sobą i przejawiamy różne cechy, ale matki także przeżywają zmęczenie, obawy, wątpliwości, poczucie niepewności i pragną przekonać się, czy mogą wystarczająco dobrze podołać wyzwaniom rodzicielstwa. Uczucia te mogą być intensywne szczególnie w przypadku przychodzenia na świat pierwszego dziecka.

W obliczu tak licznych wyzwań i niepewności, z jakimi zmagają się młodzi rodzice, działanie w duecie może bardzo wiele ułatwić. Połączenie sił umożliwia odciążanie się wzajemnie i większy poziom wsparcia, zwłaszcza w newralgicznych okresach życia rodziny. Ojciec jest więc bardzo potrzebny - począwszy od współgrania z matką w pierwszych etapach opieki, przechodząc później do budowania świadomej relacji z dorastającym dzieckiem.

Budowanie przez ojca świadomej i zaangażowanej relacji z potomstwem (takiej, w której jest miejsce na emocje, bliskość i realną więź) przynosi wiele korzyści dla rozwoju dziecka.

Dowiedziono, że interakcje zachodzące pomiędzy ojcem i synem/córką mają wpływ na rozwój psychospołeczny dziecka a w konsekwencji na sposób, w jaki będzie ono w stanie budować i utrzymywać relacje w dorosłym życiu (podobnie odnosi się to do roli, jaką pełni matka).

Warto wziąć też pod uwagę tzw. koncepcję rodzinnego wychowania do radości życia, której autorką jest Natalia Han–Ilgiewicz. Mówi ona, że gdy relacje ojca z dzieckiem są satysfakcjonujące, wpływają pozytywnie na ogólny rozwój dziecka, kształtuje się u dziecka otwarta postawa na ludzi, wyzwala się aktywność oraz radość życia (Dąbrowska, 2003).

Inna specjalistka, Małgorzata Sitarczyk (2002), wymienia pięć sfer psychicznych funkcjonowania dziecka, do rozwoju których przyczynia się zaangażowana obecność ojca. To pozwala zobrazować, jak znaczący wpływ na obecność zaangażowanego w relację z dzieckiem ojca.

• Sfera społeczna (przystosowanie społeczne, zdolność do budowania relacji)
• Sfera moralna (świadomość moralności, etyki i wrażliwość na te jakości)
• Sfera intelektualna (funkcjonowanie intelektualne, proces edukacji)
• Sfera emocjonalna (związana z emocjonalnością i jej zaburzeniami)
• Sfera osobowości (związana z samooceną i cechami charakteru)

Zauważmy, że budowanie świadomej postawy rodzicielskiej nie tylko przez matkę, ale także przyczynia się do prawidłowego rozwoju dziecka. Chodzi tu jednocześnie o taką postawę względem dziecka, która będzie przede wszystkim uważna na jakość kontaktu i budowanej w rodzinie relacji pomiędzy wszystkimi jej członkami - to finalnie stanowi bazę pod relacje, które będzie następnie budowało dziecko w dorosłym życiu.

Ośrodek Psychoterapii i Pomocy Psychologicznej „Pomarańczowe Ja”
ul. Czajcza 2A/13
61-546 Poznań

Telefon: 515 321 007
https://www.terapiapoznan.pl/kontakt/

Moczenie nocne

▪ ▪ ▪

3062

16.04.2015

Droga do suchych nocy dziecka jest często bardzo długa. O ile w dzień korzystania z nocniczka możemy przypilnować, o tyle w nocy nietrudno jest o mokre „wpadki”. Gdzie jednak leży granica, kiedy...

Mój pierwszy samochodzik

▪ ▪ ▪

2795

03.09.2015

Wybór pierwszej zabawki dla syna to ważny i wzruszający moment. Co kupić bobasowi? Oczywiście, samochodzik! Byle nie pierwszy lepszy. Nie ulega bowiem wątpliwości, że to, czym bawi się pociecha,...

Dieta w szkołach – czy dziecko jest skazane na cukrzycę i otyłość?

▪ ▪ ▪

2506

20.02.2015

Wiele rodziców idzie na łatwiznę, dając gotówkę dziecku, zamiast przygotować pełnowartościowy posiłek na drugie śniadanie. A co robią uczniowie, chodząc do szkolnego bufetu? Wbrew nadziejom...

Ospa wietrzna u dzieci

▪ ▪ ▪

11956

13.07.2014

Ospa wietrzna u dzieci zwykle ma łagodny przebieg. Najczęściej chorują przedszkolaki. Jak wygląda wysypka przy wietrznej ospie? Czy można dziecko zaszczepić przeciwko ospie wietrznej? Objawy i leczenie...

Legendy polskie - za co powinniśmy je kochać?

▪ ▪ ▪

3488

19.06.2015

Dzieci uwielbiają, gdy rodzice czytają im przed snem. Czasem sięgamy po baśnie, innym razem są to wierszyki. Dlaczego tak rzadko wybieramy legendy? Te, często niedoceniane historię rozbudzają wyobraźnię,...

Czy moje dziecko bierze? – młodzież i narkotyki

▪ ▪ ▪

3268

09.04.2015

Nie trzeba być od razu narkomanem, żeby próbować narkotyków. Nie ma też reguły, co do osób, które sięgają po te środki, równie dobrze może być to młodzież z tzw. rodziny patologicznej,...