1167

Jak budować świadome ojcostwo?

Młodzi rodzice coraz częściej odchodzą od modelów rodziny, które były im znane z ich własnych domów. Zazwyczaj wolą oni zmierzać w kierunku bardziej partnerskiego rozkładu zadań. Zwłaszcza rola ojca w ostatnich latach ulega metamorfozom - młodzi ojcowie coraz częściej pragną budować świadomą, zaangażowaną postawę rodzicielską.

Pomoc jest dostępna

Rola rodzica to nie lada wyzwanie, które potrafi wiązać się z wieloma kryzysami. Jeśli czujesz się przytłoczony lub przytłoczona swoją sytuacją życiową lub rodzinną, możesz skorzystać z pomocy psychologa lub psychoterapeuty – znajdziesz ich na przykład w zespole Ośrodka Psychoterapii i Pomocy Psychologicznej Pomarańczowe Ja w Poznaniu.

Jakie wzory ojca mamy z przeszłości?

Każdy wynosi ze swojego dzieciństwa i wcześniejszych doświadczeń jakąś wizję tego, na czym polega bycie ojcem. Figur ojcowskich możemy mieć w życiu wiele - w pierwszej kolejności wzrok pada zapewne na biologicznego ojca lub głównego opiekuna, z którym się wychowywaliśmy, jeśli ktoś taki towarzyszył nam na co dzień w naszym dzieciństwie. Ale w kształtowaniu ojcowskich wzorców biorą też udział inne osoby – inny ważni dorośli, na których mogliśmy w jakikolwiek sposób oprzeć się w dzieciństwie. Może to być bliski wujek, przyjaciel rodziny, nauczyciel czy trener - każdy, z kim byliśmy w stanie stworzyć ważną i silną relację na pierwszych etapach życia.

Wchodzimy więc w dorosłość i w nowe rodziny z zestawem dobrodziejstw i ograniczeń przeszłych doświadczeń. Mamy jakieś wspomnienia i nawyki wynikające z tych wcześniejszych doświadczeń, jakąś wiedzę i automatyzmy na temat tego, jak mogą wyglądać relacje rodzinne – w tym relacje ojca z matką i z jego potomstwem. Później, gdy sami stajemy się rodzicami mamy tendencje do odtwarzania tych doświadczeń - to naturalne: czerpiemy z lekcji, które wcześniej dało nam życie.

Jakie są te lekcje? Jaki mamy obraz ojca z poprzednich pokoleń?

Oczywiście nie zawsze, jednak bardzo często “ojciec” poprzednich pokoleń to w zapisach naszych doświadczeń postać odległa i niedostępna, emocjonalnie niedostępna. Rolą mężczyzny dawniej najczęściej było zapewnienie rodzinie bytu materialnego – rzadziej angażował się on w czynności opiekuńcze względem dziecka lub w budowanie empatycznej, emocjonalnej relacji z potomstwem (choć zapewne są także odstępstwa od tej reguły, mówimy tu raczej o pewnym trendzie, a nie o zjawisku, które miałoby dotyczyć wszystkich).

Dziś w kolei rozkład ról i zadań rodzicielskich między obojgiem rodziców zmierzają bardziej w kierunku symetrii. Wraz ze zmianami kulturowymi wykształciła się idea bardziej partnerskiego modelu budowania pary i rodziny, w którym często każdy z partnerów jest aktywny zawodowo i każdy w podobnym stopniu angażuje się w zadania rodzicielskie. Powoduje to, że ojcowie coraz częściej i coraz chętniej angażują się w budowanie świadomej i uważnej postawy rodzicielskiej. Są obecni nie tylko fizycznie, ale też emocjonalnie w kontakcie z żoną czy partnerką na etapie ciąży i porodu a później - w relacji z dzieckiem, angażując się także w czynności pielęgnacyjne, takie jak kąpanie, przewijanie czy tulenie do snu.

Ojciec - ważna i cenna postać

Mitem jest funkcjonująca w niektórych kręgach myśl, że to kobiety jako jedyne są przygotowane do opiekowania się dzieckiem na pierwszych etapach życia (lub w delikatniejszej wersji - że pełnienie tych ról przychodzi im łatwiej, niż mężczyznom). Oczywiście wszyscy różnimy się między sobą i przejawiamy różne cechy, ale matki także przeżywają zmęczenie, obawy, wątpliwości, poczucie niepewności i pragną przekonać się, czy mogą wystarczająco dobrze podołać wyzwaniom rodzicielstwa. Uczucia te mogą być intensywne szczególnie w przypadku przychodzenia na świat pierwszego dziecka.

W obliczu tak licznych wyzwań i niepewności, z jakimi zmagają się młodzi rodzice, działanie w duecie może bardzo wiele ułatwić. Połączenie sił umożliwia odciążanie się wzajemnie i większy poziom wsparcia, zwłaszcza w newralgicznych okresach życia rodziny. Ojciec jest więc bardzo potrzebny - począwszy od współgrania z matką w pierwszych etapach opieki, przechodząc później do budowania świadomej relacji z dorastającym dzieckiem.

Budowanie przez ojca świadomej i zaangażowanej relacji z potomstwem (takiej, w której jest miejsce na emocje, bliskość i realną więź) przynosi wiele korzyści dla rozwoju dziecka.

Dowiedziono, że interakcje zachodzące pomiędzy ojcem i synem/córką mają wpływ na rozwój psychospołeczny dziecka a w konsekwencji na sposób, w jaki będzie ono w stanie budować i utrzymywać relacje w dorosłym życiu (podobnie odnosi się to do roli, jaką pełni matka).

Warto wziąć też pod uwagę tzw. koncepcję rodzinnego wychowania do radości życia, której autorką jest Natalia Han–Ilgiewicz. Mówi ona, że gdy relacje ojca z dzieckiem są satysfakcjonujące, wpływają pozytywnie na ogólny rozwój dziecka, kształtuje się u dziecka otwarta postawa na ludzi, wyzwala się aktywność oraz radość życia (Dąbrowska, 2003).

Inna specjalistka, Małgorzata Sitarczyk (2002), wymienia pięć sfer psychicznych funkcjonowania dziecka, do rozwoju których przyczynia się zaangażowana obecność ojca. To pozwala zobrazować, jak znaczący wpływ na obecność zaangażowanego w relację z dzieckiem ojca.

• Sfera społeczna (przystosowanie społeczne, zdolność do budowania relacji)
• Sfera moralna (świadomość moralności, etyki i wrażliwość na te jakości)
• Sfera intelektualna (funkcjonowanie intelektualne, proces edukacji)
• Sfera emocjonalna (związana z emocjonalnością i jej zaburzeniami)
• Sfera osobowości (związana z samooceną i cechami charakteru)

Zauważmy, że budowanie świadomej postawy rodzicielskiej nie tylko przez matkę, ale także przyczynia się do prawidłowego rozwoju dziecka. Chodzi tu jednocześnie o taką postawę względem dziecka, która będzie przede wszystkim uważna na jakość kontaktu i budowanej w rodzinie relacji pomiędzy wszystkimi jej członkami - to finalnie stanowi bazę pod relacje, które będzie następnie budowało dziecko w dorosłym życiu.

Ośrodek Psychoterapii i Pomocy Psychologicznej „Pomarańczowe Ja”
ul. Czajcza 2A/13
61-546 Poznań

Telefon: 515 321 007
https://www.terapiapoznan.pl/kontakt/

Gdy zastanawiamy się nad zmianą szkoły

▪ ▪ ▪

2642

10.10.2014

Minęło już trochę czasu od rozpoczęcia roku szkolnego. Może twoje dziecko chodzi chętnie do szkoły, nie zgłasza większych trudności, odnosi sukcesy. A może jest wręcz inaczej? – dziecko...

Zabawy, które rozwijają dziecko

▪ ▪ ▪

2701

25.08.2016

Każdy rodzic chce, aby jego pociecha była możliwie jak najzdolniejsza. Wielu z nich próbuje edukować maluchy, kiedy są jeszcze bardzo małe. Z tego powodu nauka powinna mieć formę zabawy. Nabywanie...

Depresja u dziecka w wieku szkolnym

▪ ▪ ▪

3817

09.10.2014

Depresja niesłusznie jest kojarzona tylko z osobami dorosłymi. Symptomy tej podstępnej choroby mogą ujawnić się nawet w wieku niemowlęcym (szczególnie na skutek odosobnienia z matką). Depresja...

10 sposobów na lepszą odporność dziecka

▪ ▪ ▪

3026

07.10.2015

Każdy dorosły „łapie” średnio od dwóch do czterech infekcji rocznie. Dzieci chorują jeszcze częściej – w tym samym czasie przeziębiają się siedem, a mali rekordziści – nawet kilkanaście...

Rok w domu, czyli urlop macierzyński

▪ ▪ ▪

2859

14.07.2015

Wychowanie maleństwa to piękna przygoda, ale i liczne obowiązki. Więź między rodzicami i dzieckiem budowana jest od samego początku. Dlatego miło jest spędzić pierwszy rok maluszka nie martwiąc...

Gdy dziecko obgryza paznokcie

▪ ▪ ▪

3766

29.08.2015

Obgryzanie paznokcie jest dość częstym problemem, szacuje się, że robi to 1/3 dzieci i młodzieży. Co więcej, nawyk, zaliczany zresztą do „nerwowych przyzwyczajeń”, może uaktywniać się...